گــــــــــردو

ای که هر دم دم ز حیدر میزنی

بر یتیمــــان علــــی سر می زنی

شاهـد اقبـــــال در آغوش کیست

کیسه نان و رطب بر دوش کیست

کیست آن کس کز علی یادی کند

بر یتیمـان مــن امــــــــدادی کند

دست گیرد کودکـان درد را

گرم سازد خانه های سرد را

ای جوانمردان جوانمردی چه شد

شیوه رندی و شبگـــردی چه شد

شیعگی تنها نماز و روزه نیست

آب تنها در میان کــــوزه نیست

کاسه را پر کن ز آب معرفت

تا درو جوشد شراب معرفت

بادۀ ممــــا رزقنــاهـــــم بنــوش

ینفقون بنیوش و در انفاق کوش

هم بنوش و هم بنوشان زین سبو

لـن تنالـــــوا البـر حتــی تنفقــــوا

جستجویی کن سبـــوی باده را

شستشویی کن به می سجاده را

ای مسلمان زاده بعد از هر اذان

رکعتی تنهی عن الفحشا بخـــوان

گر نمــــازت ناهی از منکر شود

از اذانت گوش شیطان کر شود

هر سحـر دست نیایش باز کن

بیخود از خود تا خدا پرواز کن

بال مرد حق بود دست دعا

لیس الانسان الا ما سعـــی

محمد رضا آغاسی