گــــــــــردو

ای هــــر چه صدف بسته‌ی دریای لبت

وی هـــــر چه گهــر فتـاده در پای لبت

از راهـــــزنــــــان رسیده جانم تا لب

گــــر ره ندهـــی وای من و وای لبت

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

ای همچـــو خر و گاو که و جو طلبت

تا چنـــــد کنــــــد سایس گردون ادبت

لب چنـــــــــد دراز میکنـی سوی لبش

هـــــــر گنده دهان چشیده از طعم لبت

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

با تــــــــو سخنـــان بیزبان خواهم گفت

از جمله‌ ی گــــوشها نهان خواهم گفت

جـز گــــــوش تو نشنود حدیث من کس

هــــــــر چند میان مردمان خواهم گفت

===$$$===$$$$====$$$$$===

باد آمد و گـــل بر سر میخواران ریخت

یار آمد و مـــــــی در قدح یاران ریخت

از سنبـــــل تـــــــر رونق عطاران برد

وز نرگس مست خون هشیاران ریخت

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

با دشمن تـــــو چــــو یار بسیار نشست

با یار نشـــــایدت دگـــــربــــار نشست

پرهیز از آن گلی که با خــــار نشست

بگریز از آن مگس که بر مار نشست

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

با دل گفتـــــم کــــه دل از او جیحونست

دلبر تــــرش است و با تو دیگر گونست

خندید دلــــــــــم گفت که این افسونست

آخـر شکـــــر تـــــــرش ببینم چونست

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

باران بـــــه ســـــر گرم دلی بر میریخت

بسیار چو ریخت چست در خانه گریخت

پر میـــزد خوش بطی که آن بر من ریز

کاین جــــــان مرا خدای از آب انگیخت

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

با روز بجنگیــــم که چون روز گذشت

چون سیل به جویبار و چون باد بدشت

امشب بنشینیم چـــــــون آن مه بگرفت

تـا روز همـی زنیم طاس و لب طشت

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

بــــــازآی کـــه یار بر ســر پیمانست

از مهـر تو برنگشت صـــد چندانست

تو بر ســــر مهری که ترا یکجانست

او چون باشد کـــه جان جان جانست

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

با شاه هر آنکسی که در خـرگاهست

آن از کرم و لطف و عطای شاهست

با شــــــــاه کجا رسی بهر بیخویشی

زانجانب بیخـــودی هزاران راهست

 ===$$$===$$$$====$$$$$===

با شب گفتــــــم گـــــر بمهت ایمـــــانست

این زود گـــــذشتن تـــــو از نقصــــانست

شب روی به من کرد و چنین عذری گفت

مــــا را چــــــه گنه چو عشق بی‌پایانست

 رباعیات مولانا