سخنان ژان پل سارتر
- وقتی ثروتمندان جنگ به پا می کنند، این فقرا هستند که می میرند.
- از همه اندوهگین تر شخصی است که از همه بیشتر می خندد.
- در عشق، یک نفر به اضافه ی یک نفر مساوی یک است.
- هیچ چیز ساده تر از قلب نمی شکند.
- هیچ کس نمی داند در زمانهای بحرانی، وفاداری به کدام سو رو می کند.
- شخص قهرمان خود، خویشتن را قهرمان می کند.
- بی دانش، نه می توان امیدوار بود نه ناامید.
- هرگز دری را نزن، مگر اینکه بدانی در آن سویش چه می گذرد.
- هنگامی که چیزی از دست می رود، دیگر نمی توان آن را پس گرفت.
- مسئله تنها این نیست که چیزها ناپدید می شوند، بلکه پس از آن، یادشان نیز نابود می شود.
- همه نیاز به زمان دارند. آدم نباید پیش از اینکه بداند چه می گوید، نتیجه گیری کند.
- من همیشه می توانم آزادانه انتخاب کنم، اما باید بدانم که اگر انتخاب نکنم، باز هم انتخابی کرده ام.
- هر بار که می پنداری پاسخ پرسشی را یافته ای، پی می بری که آن پرسش، هیچ مفهومی ندارد.
- انسان محکوم است که آزاد باشد، چرا که به محض پرتاب شدن به این دنیا، مسئول کارهای خویش است.
- همه ی چیزهای زیبایی را که می بینی، به ذهن بسپا، تا همیشه با تو باشند، حتی در زمانهایی که آنها را نمی توانی ببینی.
- ناامیدی کامل می تواند در کنار درخشان ترین نوآوری ها به سر بَرَد. از کار افتادگی و شکوفایی، یکدیگر را جذب می کنند.
- کسی که دروغ می گوید و با گفتن اینکه همه ی مردم چنین نمی کنند، برای خود عذری می تراشد، کسی است که با وجدان خود بر سر ستیز است.
- هنگامی که آغاز به نوشتن موضوعی می کنم، ناگهان پی می برم که درک من از آن چه اندازه اندک است.
- کار جهان بر این مدار است که گویی تمام آدمیان، چشم بر رفتار هر یک از افراد دوخته اند و روش خود را طبق رفتار همین یک نفر تنظیم می کنند.
- آنچه آدمی را سست عنصر می سازد، عمل گریز یا تسلیم است.
منبع :
سخنان ژان پل سارتر نویسنده و فیلسوف بزرگ فرانسوی