گــــــــــردو

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنِ احْتَجَبَ بِشُعَاعِ نُورِهِ عَنْ نَوَاظِرِ

خَلْقِهِ یَا مَنْ تَسَرْبَلَ بِالْجَلَالِ وَ الْعَظَمَةِ وَ اشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ

فِی قُدْسِهِ یَا مَنْ تَعَالَى بِالْجَلَالِ وَ الْکِبْرِیَاءِ فِی تَفَرُّدِ

مَجْدِهِ یَا مَنِ انْقَادَتِ الْأُمُورُ بِأَزِمَّتِهَا طَوْعاً لِأَمْرِهِ یَا مَنْ قَامَتِ

السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ مُجِیبَاتٍ لِدَعْوَتِهِ یَا مَنْ زَیَّنَ السَّمَاءَ

بِالنُّجُومِ الطَّالِعَةِ وَ جَعَلَهَا هَادِیَةً لِخَلْقِهِ یَا مَنْ أَنَارَ 

الْقَمَرَ الْمُنِیرَ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ یَا مَنْ

أَنَارَ الشَّمْسَ الْمُنِیرَةَ وَ جَعَلَهَا مَعَاشاً لِخَلْقِهِ وَ جَعَلَهَا

مُفَرِّقَةً بَیْنَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ بِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَوْجَبَ

الشُّکْرَ بِنَشْرِ سَحَائِبِ نِعَمِهِ أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ

عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِکُلِّ اسْمٍ

هُوَ لَکَ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ

الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ أَنْزَلْتَهُ فِی کِتَابِکَ

أَوْ أَثْبَتَّهُ فِی قُلُوبِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ حَوْلَ عَرْشِکَ

فَتَرَاجَعَتِ الْقُلُوبُ إِلَى الصُّدُورِ عَنِ الْبَیَانِ بِإِخْلَاصِ

الْوَحْدَانِیَّةِ وَ تَحْقِیقِ الْفَرْدَانِیَّةِ مُقِرَّةً لَکَ بِالْمَعْبُودِیَّةِ

وَ إِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ

أَسْأَلُکَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی تَجَلَّیْتَ بِهَا لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ

الْعَظِیمِ فَلَمَّا بَدَا شُعَاعُ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهَاءِ الْعَظَمَةِ

خَرَّتِ الْجِبَالُ مُتَدَکْدِکَةً لِعَظَمَتِکَ وَ جَلَالِکَ وَ هَیْبَتِکَ-

وَ خَوْفاً مِنْ سَطْوَتِکَ رَاهِبَةً مِنْکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَلَا

إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِالاسْمِ الَّذِی

فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَظِیمِ جُفُونِ عُیُونِ النَّاظِرِینَ الَّذِی

بِهِ تَدْبِیرُ حِکْمَتِکَ وَ شَوَاهِدُ حُجَجِ أَنْبِیَائِکَ یَعْرِفُونَکَ

بِفِطَنِ الْقُلُوبِ وَ أَنْتَ فِی غَوَامِضِ مُسَرَّاتِ

سَرِیرَاتِ الْغُیُوبِ أَسْأَلُکَ بِعِزَّةِ ذَلِکَ الِاسْمِ أَنْ تُصَلِّیَ

عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَصْرِفَ عَنِّی وَ عَنْ

أَهْلِ حُزَانَتِی وَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَمِیعَ

الْآفَاتِ وَ الْعَاهَاتِ وَ الْأَعْرَاضِ وَ الْأَمْرَاضِ وَ الْخَطَایَا

وَ الذُّنُوبِ وَ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ وَ الْکُفْرِ وَ الشِّقَاقِ وَ

النِّفَاقِ وَ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الْغَضَبِ

وَ الْعُسْرِ وَ الضِّیقِ وَ فَسَادِ الضَّمِیرِ وَ حُلُولِ النَّقِمَةِ

وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ غَلَبَةِ الرِّجَالِ- إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ

لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ 

ترجمه:

خداوندا بدرستى که سؤال مى‏کنم ترا اى کسى که پنهان شده است به سبب پرتو نور خود از نظرها مخلوقاتش، اى کسى که پوشیده است پیراهن «2» جلالت و بزرگى را «3» و مشهور شده

 به صاحبیّت جبروت در منزّه بودن (از نقصها و عیبهاى) خود، اى کسى که بلند مرتبه است به سبب جلالت و بزرگوارى «4» در تنهائى شرف خود، اى کسى که اطاعت نموده‏اند از چیزها به تمامى اطاعت کردن

مر فرمان او را، اى کسى که به پاى ایستاده‏اند آسمان‏ها و زمین‏ها در حالى که جواب دهنده‏اند مر خواندن او را، اى کسى که زینت بخشیده است آسمان را به ستاره‏هاى طلوع‏کننده و گردانیده است

آنها را راهنمائى از براى مخلوقات خود، «5» اى کسى که روشن کرده است ماه روشن را در سیاهى شب تاریک به لطف خود، اى کسى که نورانى گردانیده است آفتاب روشن را و گردانیده است

 آن را سبب زندگانى (یا زمان تحصیل معاش) «6» براى خلق خود وگردانیده است آن را جداکننده میان شب و روز به بزرگى خود، اى کسى که سزاوار است شکر را به سبب پهن نمودن (یا برانگیختن آنها)

 ابرهاى نعمت‏هاى خود سؤال مى‏کنم ترا به مواضع انعقاد «1» عزّت از عرش تو و به منت‏هاى شفقت از کتاب تو و به هر نامى که آن از براى تو است که نامیده‏اى به آن نفس خود را یا اختیار کرده‏اى

تو آن را در علم پنهان نزد خود و به هر نامى که آن از براى توست که نازل نموده‏اى تو آن را در کتاب خود یا ثابت نموده‏اى «2» تو آن را در دلهاى صف کشندگان و طواف‏کنندگان دور عرش تو پس برگشته‏اند

«3» دلها به سوى سینه‏ها از تفحّص نمودن به خالص نمودن یگانگى ترا و تحقیق نمودن بى‏همتائى ترا در حالى که اقرار دارند از براى تو به بندگى و به آن که تو خدائى، تو خدائى، تو خدائى، نیست

 خدائى مگر تو و سؤال مى‏کنم ترا به نامهائى که ظاهر نموده‏اى تو آنها را از براى موسى بر کوه بزرگ پس چون ظاهر شد شعاع روشنى حجاب‏هاى تو از روشنى بزرگى تو از هم پاشیدند

کوه‏ها در حالى که گردیدند هموار از جهت بزرگى تو و جلالت تو (2) و دور باشى تو و از جهت ترس از قهر تو در حالى که ترسانند از تو پس نیست خدائى مگر تو پس نیست خدائى

سواى تو پس نیست خدائى مگر تو، و سؤال مى‏کنم ترا به نامى که گشوده‏اى «4» به برکت آن به هم چسبیدن شدید پلک‏هاى چشم‏هاى نگاه‏کنندگان را آن چنان نامى که به اوست تدبیر دانش تو

و شاهدهاى دلیلهاى پیغمبران تو، مى‏شناسند ایشان ترا به زیرکى دل‏هاى خود و حال آن که تو در پوشیده‏هاى «5» پنهان‏هاى نهانى‏هاى مخفى‏هائى.

سؤال مى‏کنم ترا به عزّت آن نام که رحمت فرستى بر محمّد و بر آل محمّد و آن که بازدارى از من [و خویشان من و همه مردان مؤمن و زنان مؤمنه‏] همه آفتها و بلاها را و عارضه‏ها

و بیماریها را و خطاها و گناهان را و شک نمودن و شرک‏ورزیدن و کفر و عداوت را و نفاق و گمراهى را و نادانى و بغض را و غضب و پریشانى را و تنگدستى و بدى اعتقاد را و وارد شدن عقوبت

 را و سرزنش دشمنان و مسلّط شدن مردان را بدرستى که تو شنواى دعائى، مهربانى مر آنچه را که خواهى [و نیست حرکتى و نه توانائى مگر به خداى بلند مرتبه بزرگ‏

سید ولید المزیدی با لینک مستقیم

ابوذر حلواجی با لینک مستقیم