گــــــــــردو

انگور می دهند که قربانی ات کنند

لازم نکرده دعوت مهمانی ات کنند

صدها رواق در جگرت زهر باز کرد

می خواستند آینه بندانی ات کنند

@@@@@@@@@@@

خادمت پشت در قصر خبر می خواهد

از شب مبهم این فتنه سحر می خواهد

کاش آن خوشه مسموم زبانش می گفت:

لب شیرین تو انگور مگر می خواهد؟

@@@@@@@@@@@

کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا

شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا

در صف محشر خدا مشتری اشک اوست

هر که در اینجا کند گریه برای رضا

@@@@@@@@@@@

کسی قدم به حرم بی مدد نخواهد زد

دم از صفات رضا بی احد نخواهد زد

گدای کوی رضا شو که این امام رئوف

به سینه احدی دست رد نخواهد زد

@@@@@@@@@@@@@

من دست خالی آمدم، دست من و دامان تو

سرتا به پا درد و غمم، درد من و درمان تو

تو هر چه خوبی من بدم، بیهوده بر هر در زدم

آخر به این در آمدم، باشم کنار خوان تو

@@@@@@@@@@@

در اوج غربت و غم زهر کینه یارش بود

میان حجره دلش تنگ گلعذارش بود

در آرزوى جوادش دمى قرار نداشت

به آخرین نفسش چشم انتظارش بود

@@@@@@@@@@

ناله ای بر لبم از فرط تقلا مانده

سوختم از عطش و چشم به دریا مانده

باز دلتنگ جوادم که در این شهر غریب

به دلم حسرت یک گفتن بابا مانده

@@@@@@@@@@@@@

آمد از راه و کشیده است عبا را به سرش

وای از سینۀ سوزان و دل شعله ورش

همچو شمعی که بسوزد ز شرر آب شود

آب کرد آتش آن زهر ز پا تا به سرش

@@@@@@@@@@@@@@

ای همه دل‌ها، حرمت یا رضا

خلق خدا و کرمت یا رضا

جنّ و بشر، حور و ملک می‌برند

سجده به خاک حرمت یا رضا

@@@@@@@@@@

بر آه آهِ من جگر سخت خاره سوخت

بر وای وای من دل سنگ ستاره سوخت

همچمون کبوتران ز عطش بال می زنم

لب تشنه ام، دلم، جگر پاره پاره سوخت

@@@@@@@@@@@@

هر که روی معرفت زیارت رضا کند

ز نعمت زیارتش زیارت خدا کند

ببین مقام زائرش که از طواف قبر

ثواب صد هزار حج خدا به اوعطاکند

@@@@@@@@@@

خواهی اگر ای دل که شود مشکلت آسان

در برزخ و در حشر نباشی تو هراسان

بگشای به درگاه رضا دست گدایی

بنشین به در خانه ی سلطان خراسان

@@@@@@@@@@@

عرش را منتظر خویش دگر نگذارم

فرش را خسته و پیوسته قدم بردارم

آن چنان قوت زانوی مرا زهر گرفت

که شده روز، چنان شام، به چشم تارم