گــــــــــردو

به انتظار نبودی ز انتظار چه دانی ؟

تو بیقراری دلهای بیقرار ، چه دانی ؟

نه عاشقی که بسوزی، نه بیدلی که بسازی

تو مست باده نازی ، از این دو کار ، چه دانی ؟

هنوز غنچه نشکفته ای به باغ وجودی

تو روزگار گلی را که گشته خوار چه دانی ؟

تو چون شکوفه خندان و من چو ابر بهاران

تو از گریستن ابر نو بهار چه دانی ؟

چو روزگار بکام تو لحظه لحظه گذشته

ز نامرادی عشاق روزگار چه دانی ؟

درون سینه نهانت کنم زدیده مردم

تو قدر این صدف ای در شاهوار ، چه دانی ؟

تو سربلند غروری و من خمیده قد از غم

ز بید این چمن ای سرو باوقار چه دانی ؟

تو خود عنان کش عقلی و دل بکس نسپاری

زمن که نیست ز خود هیچم اختیار ، چه دانی ؟

رحیم معینی کرمانشاهی