خارها گل نشد /در سر کوچه ی نـاشُـکــر ، خیـابان خشکید

در سر کوچه ی نـاشُـکــر ، خیـابان خشکید

تـا رسیـدم لب دروازه ، بیـابـان خشکیــد

یـأس بـارانــی تـردیـــــــد محبّت راکُشت

آهی آتـش نـزده لقمه ی ایــمان خشکیـد

نرو به خاطر من //بیــا فـدای تـو باشم ، نـرو به خاطر من

بیــا فـدای تـو باشم ، نـرو به خاطر من

وَ خاک پای تو بـاشم ، نرو به خاطر من

بیا و ساز دلم را بدست عشق نواز

صدای نای تو باشم نـرو بـه خاطـر من

رسوایچشمهات /آغــوش سیـلم ازغــم سـودای چشمهات

آغــوش سیـلم ازغــم سـودای چشمهات

در حسرتـم کـه دل بنـهم لای چشمهات

خواهـم چشیـد سیب جمال تو را ز شوق

خواهـم رسیـد بـرلب دریــای چشمهات

مرا ز برکه درآور نهنگ تربشوم

مبـاد بـر دل نـرم تـو سنگ تــــــربـشوم

مخواه در صف عـشق تـو لنگ تــر بشوم

تــو مـاه شو وَ دوبـاره مـرا به قله رسان

مگـــر به شوق وصالت پلنگ تـر بشوم

دل اسیــر هوس نخواهد شد

چشم دادم به چشم خونجگری ، لب گشودم به بوسه ی مَلکی

آب گشتم بـه جام تشنه لبی ، دل سپردم به روح مشترکی

طعم تلخی ز عطر تو نچشم ، حال عشقی به ناز توندهم

دل بکن از غریب مثل منی ، لب کش از این دو بوسه ی الکی

پرنده ی حرم // آقا ! دلم بـرای حـرم تنـگ گشتـه است

آقا ! دلم بـرای حـرم تنـگ گشتـه است

پایــم بدون حسّ شما لنـگ گشتـه است

چــونان کبـوترم که پـرش را شکستــــه اند

یا آهویی که زخمی یک سنگ گشته است

آسوده تربرو!/ دادا چنـان هـم عـاشق ....

دادا چنـان هـم عـاشق پیـمان شکـن نبــود

علت ، خـودت شدی کــــه برایت دهن نبود

سالی شود کـه تشنه ی یک حرف آبی ام

در چنتـه ات شبیـــــــه زلالـی سخـن نبـود